Ben jij online ook echt jezelf?

Scroll. Dubbelklik. Post.We doen het allemaal – soms gedachteloos. Maar sta je er weleens bij stil wie je eigenlijk laat zien online?

Ik betrap mezelf er regelmatig op dat ik zoek naar de juiste balans op social media. Enerzijds heb ik soms echt een hekel aan het hele circus. Iedereen die laat zien hoe geweldig hun leven is – perfecte vakanties, gladgestreken huiden, altijd lachend met vrienden. En dan denk ik: niemand heeft het toch áltijd leuk?Dat kan toch niet?

En tóch. Als ik iets moois meemaak of trots ben op iets waar ik mee bezig ben, wil ik dat ook delen. Niet om te laten zien hoe “leuk” mijn leven is, maar omdat ik er betekenis in zie. Omdat ik hoop dat het anderen ook raakt of inspireert. Ik voel dan de behoefte om te delen waar ik mee bezig ben. Niet om op te scheppen, maar gewoon omdat ik trots ben op wat ik doe. Omdat het betekenis heeft. Maar zelfs dan twijfel ik: Komt dit niet als opschepperig over? Vinden mensen dit interessant genoeg? En voor ik het weet post ik… niks.

Fotograaf William Rutten

Soms verdwijn ik gewoon even. Van Instagram, LinkedIn, van alles online. Dan is het me allemaal even te veel. Al die prikkels, vergelijkingen, verwachtingen. Geen stories, geen nieuwe foto’s, geen online aanwezigheid. En weet je? Dat is ook oké.

Maar na een tijdje begint het dan toch weer te kriebelen. Omdat ik ergens diep vanbinnen wél iets te vertellen heb. En dan ga ik ook weer gelijk van 0 naar 100. Ook omdat social media óók een plek kan zijn waar ruimte is voor echtheid, voor kwetsbaarheid, voor verhaal.

Bij Niet Meer Van Deze Tijd geloven we dat echtheid de nieuwe schoonheid is. En dat kwetsbaarheid niet zwak is, maar juist krachtig. Want wat heb je aan een perfect plaatje als het niets zegt over wie jij écht bent?

Dus ja, het blijft zoeken – ook voor mij.Maar ik probeer steeds vaker de vraag te stellen: Laat ik nu een versie van mezelf zien die klopt? Of eentje waarvan ik denk dat anderen die leuker vinden? Ik merk dat ik nu bewuster omga met wat ik post. Niet alles hoeft eruit te zien alsof het uit een magazine komt. Soms wil ik gewoon iets delen wat echt is – ook als het rommelig of onaf voelt. En eerlijk? Dat voelt steeds beter.

Kortom ik ben nog zoekende. Tussen offline rust en online aanwezigheid. Tussen delen en beschermen. Maar ik weet dat ik liever echt ben dan perfect.

Misschien herken jij dit ook. En misschien is dit jouw reminder dat je online niet hoeft te voldoen aan een onzichtbare standaard. Je mag jezelf zijn – met én zonder filter.En als je even wilt verdwijnen van het scherm? Doe het. Adem. Herstel. En kom terug als jij daar klaar voor bent.

Je hoeft niet perfect te zijn om gezien te mogen worden – je hoeft alleen maar jij te zijn.